تسریق

تسریق . [ ت َ ] (ع مص ) منسوب کردن به دزدی . (تاج المصادر بیهقی ). به دزدی منسوب کردن . (زوزنی ). به دزدی منسوب کردن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از المنجد) (از اقرب الموارد). || دزدی کردن . (بمعنی سرق ) (اقرب الموارد) (از المنجد): «لاتحسبن دراهماً سرَّقتها». (اقرب الموارد).