تسعین
لغتنامه دهخدا
تسعین . [ ت ِ ] (ع عدد، ص ، اِ) نود. (ناظم الاطباء). تسعون . || مجازاً اِست . در تداول هجاگویان دُبُر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
ز تسعین خرخمخانه سازم خمره ٔ مرهم
بریزم اندر او سیماب و زرچوبه برون آرم .
از در تسعین به جایگاه حجامت .
چو من بختم برخاست او به قصد قصاص
خیار بر در تسعین من نهاد و فشار.
ز تسعین خرخمخانه سازم خمره ٔ مرهم
بریزم اندر او سیماب و زرچوبه برون آرم .
سوزنی .
از در تسعین به جایگاه حجامت .
سوزنی .
چو من بختم برخاست او به قصد قصاص
خیار بر در تسعین من نهاد و فشار.
مختاری .