تسنن

تسنن . [ ت َ س َن ْ ن ُ ] (ع مص ) متغیر شدن . || به راهی درشدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). گذشتن از عَدوه . (از متن اللغة). || عمل کردن به سنت . (از المنجد). || مذهب اهل سنت را در اختیار کردن . (از متن اللغة). سنی گری ، سنی شدن . مقابل تشیع. چاریاری .
- از اهل تسنن ؛ از اهل سنت و جماعت ، سنی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). و رجوع به سنت شود.