تشابک

تشابک . [ ت َ ب ُ ] (ع مص ) برجهیدن ددان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). حمله کردن ددان . (از متن اللغة). با هم درآمیختن بیکدیگر و چیزها در یکدیگر آوردن و بهمدیگر کردن انگشتان و غیر آن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || درهم و مختلط شدن کارها. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اختلاط و تداخل و التباس امور. (از اقرب الموارد) (از المنجد). انبوه و ازدحام چیزها. (غیاث اللغات ) (آنندراج ).