تشبیر

تشبیر. [ ت َ ] (ع مص ) اندازه کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). با شَبر سنجیدن . (از متن اللغة). تقدیر کردن چیزی . (اقرب الموارد) (از المنجد). || بزرگ داشتن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد). بزرگ داشتن قدر کسی و نزدیک گردانیدن او را. (از متن اللغة).