تشتیة

تشتیة. [ت َ ی َ ] (ع مص ) اقامت کردن در زمستان . (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). اقامت کردن در شهری به زمستان . (از المنجد). و رجوع به تشتّی شود. || بسنده بودن زمستان را. (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از المنجد).