تشغرلغتنامه دهخداتشغر. [ ت َ ش َغ ْ غ ُ ] (ع مص ) بحد نهایت رسیدن در بدی . || بغایت جهد و امکان رفتن شتر و سخت دویدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
