تشنه کش
لغتنامه دهخدا
تشنه کش . [ ت ِ ن َ /ن ِ ک ُ ] (نف مرکب ) کشنده ٔ خواهان آب . که تشنگان را کشد. که تشنه را بفریبد بطلب آب و بکشد :
زین سراب تشنه کُش پرهیز کن
تشنگان بسیار کشته ست این سراب .
زین سراب تشنه کُش پرهیز کن
تشنگان بسیار کشته ست این سراب .
ناصرخسرو.