تشودلغتنامه دهخداتشود. [ ت َ ش َوْ وُ ] (ع مص ) برآمدن آفتاب یا بلند شدن آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تشوید. برآمدن آفتاب و ابومنصور گوید که صواب با ذال است . (از اقرب الموارد).
