تشویر کشیدن
لغتنامه دهخدا
تشویر کشیدن . [ ت َش ْ ک َ دَ] (مص مرکب ) خجلت کشیدن . شرمساری بردن :
در خلقتم اوستاد تقدیر
جز کن نکشید هیچ تشویر.
و رجوع به تشویر شود.
در خلقتم اوستاد تقدیر
جز کن نکشید هیچ تشویر.
واله هروی (از آنندراج ) (از بهار عجم ).
و رجوع به تشویر شود.