تشیئة

تشیئة. [ ت َش ْ ی ِ ءَ ] (ع مص ) برانگیختن کسی را بر کاری . || زشت گردانیدن خدای روی کسی را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشیی ٔ شود.