تشیخ

تشیخ . [ ت َ ش َی ْ ی ُ ] (ع مص ) خواجه و پیر شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پیرشدن . (از اقرب الموارد). || پیری نمودن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (دهار) (مجمل اللغة):
شیئان عجیبان هما ابرد من یخ
شیخ یتصبی و صبی ٌ یتشیخ .

(یادداشت مرحوم دهخدا).