تصدر

تصدر. [ ت َ ص َدْ دُ ] (ع مص ) سینه راست کرده نشستن در مجلس . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || در پیشگاه نشستن . (تاج المصادر بیهقی ). در صدر نشستن . (زوزنی ). در صدرجای نشستن از مجلس . (منتهی الارب ) (آنندراج ). در صدر مجلس نشستن . (ناظم الاطباء). نشستن در صدر مجلس که اول قوم باشد. (از اقرب الموارد). || درگذشتن اسب به دویدن از اسبان دیگر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).