تصریعلغتنامه دهخداتصریع. [ ت َ ] (ع مص ) افکندن کسی را. || قافیه آوردن در مصراع اول از بیت . || بیت را صاحب دو مصراع گردانیدن . || دو در ساختن مر باب را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
