تضبیع

تضبیع. [ ت َ] (ع مص ) بددل شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ترسیدن . (از اقرب الموارد). || یازیدن ستور بازوها را در رفتن . || حائل گشتن میان کسی و میان آن چیزی که او قصد رمی او کرده بود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).