تضجر

تضجر. [ ت َ ض َج ْ ج ُ ] (ع مص ) نالیدن و بی قراری کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). دلتنگی و بی آرام شدن . (غیاث اللغات ).