تضرع کنان

تضرع کنان . [ت َ ض َرْ رُ ک ُ ] (ق مرکب ) در حال تضرع :
بدان تا ز باغ تو یابد بری
تضرع کنان هر کسی بر دری .

نظامی .

زبان آوران رفته از هر مکان
تضرع کنان پیش آن بی زبان .

(بوستان ).