تضغیث

تضغیث . [ ت َ ] (ع مص ) تر کردن باران زمین و گیاه را. (از منتهی الارب ). تر کردن باران . (ناظم الاطباء). نمدار کردن گیاه را جعله اضغاثاً . (از اقرب الموارد). || (اِ) زمین و گیاه تر از باران . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آنچه از باران زمین و گیاه را نمناک سازد. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).