تضیع

تضیع. [ ت َ ض َی ْ ی ُ ] (ع مص ) جنبیدن نافه و دمیدن بوی آن و پراکنده گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تضوع . (زوزنی ) (اقرب الموارد). و رجوع به تضوع شود.