تطایر

تطایر. [ت َ ی ُ ] (ع مص ) پراکنده شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تفرق چیزی . (از اقرب الموارد). || دراز گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): و فی الحدیث «خذ ما تطاول من شعرک »؛ ای طال . (اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). || درگرفتن ابر همه ٔ آسمان را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).