تطلیح
لغتنامه دهخدا
تطلیح . [ ت َ ] (ع مص ) ستهیدن بر آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مانده گردانیدن شتر مرد را. (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). مانده گردانیدن شتر را و هلاک کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
