تعتتلغتنامه دهخداتعتت . [ ت َ ع َت ْ ت ُ ] (ع مص ) استقرار نگرفتن بر سخن خود و نرفتن بر آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). استمرار نداشتن بر کلام خود و تردد فراوان کردن . (از اقرب الموارد).
