تعریر

تعریر. [ ت َ ] (ع مص ) سرگین در زمین زدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (ازاقرب الموارد). بار افکندن زمین را. (منتهی الارب ). بار افکندن زمین را. و بار سرگین حیوانات را گویند که بجهت قوت زراعت به زمین کم زور ریزند. (آنندراج ).