تعفق
لغتنامه دهخدا
تعفق . [ ت َ ع َف ْ ف ُ ] (ع مص ) پناه آوردن بکسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || پنهان گردیدن در پس چیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پنهان گردیدن وحشی در پس پشته و نظایر آن از ترس سگ و جز آن . (از اقرب الموارد).
