تعید

تعید. [ ت َ ع َی ْ ی ُ ] (ع مص ) چشم زخم رسانیدن و سخت مبالغه نمودن در چشم زخم رسانیدن : تعید العاین بالمعیون . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || و تعیدت المراءة اذا اندرات بلسانها علی ضراتها و حرکت یدیها. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ای خرجت فجاءة بلسانها علی ضراتها و حرکت یدیها؛ یعنی ناگهان درآمد آن زن به بدگویی بر بنانجهای خود در حالی که تکان میداد دستهای خود را. (ناظم الاطباء).