تعییث

تعییث . [ ت َع ْ ] (ع مص ) در تاریکی چیزی جستن و جستن اعمی چیزی را. (تاج المصادر بیهقی ). بدست جستن چیزی را در تاریکی : عیث فلان تعییثاً. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). جستن چیزی را با دست بی آنکه آن را ببیند. (از اقرب الموارد). کورمال کورمال کردن در یافتن چیزی . || آمیخته گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || دست به تیردان بردن برای جستن تیر. || اثر گذاشتن با کارد بر کوهان شتر. (از اقرب الموارد). || عیث یفعل کذا؛ ای طفق . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).