تعییدلغتنامه دهخداتعیید. [ ت َع ْ] (ع مص ) (از «ع ود») حاضر آمدن و عید کردن . (تاج المصادر بیهقی ). عید کردن . (زوزنی ). فراهم آمدن به روزعید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || شهادت دادن قوم عید را. (از اقرب الموارد).
