ترجمه مقاله

تغاوی

لغت‌نامه دهخدا

تغاوی . [ ت َ ] (ع مص ) بر بدی و بیراهی گرد آمدن و یارمندی نمودن بر آن ، یقال : تغاووا علی العثمان فقتلوه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ). تجمع و تعاون قوم بر کسی و کشتن او. (از اقرب الموارد). || یا از اینجا و آنجا گرد آمدن و کوشش و حرب نکردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
ترجمه مقاله