تغسیل
لغتنامه دهخدا
تغسیل . [ ت َ ] (ع مص ) مبالغه نمودن در شستن اندام . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || پاک گردانیدن گناه و جز آن : غسل اﷲ حوبک ؛ ای طهرک . (از اقرب الموارد). || بسیار گاییدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).