تغطیة

تغطیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) بپوشانیدن . (زوزنی ) (از تاج المصادر بیهقی ). فروپوشانیدن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || فروگرفتن شب کسی را در تاریکی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).