تغمطلغتنامه دهخداتغمط. [ ت َ غ َم ْ م ُ ] (ع مص ) در خاک فروپوشیدن کسی را:تغمط علیه التراب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). در خاک پوشیدن کسی را تا کشته شود: تغمط علیه التراب ؛ ای تراب البیت : غطاه حتی قتله ُ. (از اقرب الموارد).
