تغور

تغور. [ ت َ غ َوْ وُ ] (ع مص ) چشم دور فروشدن . (تاج المصادر بیهقی ). چشم به گودی فروشدن : تغور ظاهر العین ؛ دخل فی الرأس . (از ذیل اقرب الموارد). || به غور آمدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).