تغویر

تغویر. [ ت َغ ْ ] (ع مص ) به غور شدن . (زوزنی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). به غور آمدن . (تاج المصادر بیهقی ). || در زمین فروشدن آب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رفتن آب در زمین و فرورفتن در آن . (از اقرب الموارد). || فروشدن آفتاب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). غروب کردن خورشید و همچنین غروب کردن ماه و ستارگان . (از اقرب الموارد). || در نیمروز درآمدن . || در غایره فرود آمدن ، یقال : غوروا؛ ای انزلوا للقائلة. || در نیمروز رفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || قیلوله کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (ناظم الاطباء). خفتن در نیمروز. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || شکست خوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || درگذشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).