تغیف

تغیف . [ ت َغ َی ْ ی ُ ] (ع مص ) بچپ و راست ناویدن شاخ درخت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || میل کردن اسب به جانبی از چپ و راست در رفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بازایستادن از کاری . (از اقرب الموارد).