تغییف

تغییف . [ ت َغ ْ ] (ع مص ) بددل شدن . (تاج المصادر بیهقی ). گریختن و بددل گردیدن و از راه گذشتن ، یقال : حمل فلان فی الحرب فغیف ؛ ای کذب و جبن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بازایستادن از کاری . (از اق-رب الم-وارد).