تغییم

تغییم . [ ت َغ ْ ] (ع مص ) ابرناک شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). ابر آوردن آسمان . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). ابرناک شدن آسمان و پوشانیدن ابر آسمان را. (از اقرب الموارد). || همچون ابر آمدن شب . یقال : غیم اللیل اذا جاء کالغیم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).