تفاتی

تفاتی . [ ت َ ] (ع مص ) جوانمردی نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || به فتوی نزدیک مفتی شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بتکلف فتوت کردن و تشبه به جوانان نمودن تقول : ابرد من شیخ یتفتی . (از اقرب الموارد).