تفانی

تفانی . [ ت َ ] (ع مص ) یکدیگر را نیست و سپری گردانیدن در جنگ و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نیست گردانیدن بعض قوم مر بعضی دیگر را. (از اقرب الموارد) :
این تفانی از ضد آید، ضد را
چون نباشد ضد، نَبْوَد جز بقا.

مولوی .