تفحشلغتنامه دهخداتفحش . [ ت َ ف َح ْ ح ُ ] (ع مص ) فحش گفتن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (از اقرب الموارد). بیهوده گفتن .(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || گفتار زشت بگوش مردم رساندن . (از اقرب الموارد).
