تفصح

تفصح . [ ت َ ف َص ْ ص ُ ] (ع مص ) شیوازبانی نمودن . (تاج المصادر بیهقی ). زبان آور شدن مرد عربی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || به زبان عرب سخن گفتن اعجمی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || به تکلف فصاحت نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به تفاصح شود.