تفضیل نهادن
لغت‌نامه دهخدا
تفضیل نهادن . [ ت َ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) برتری دادن . برگزیدن کسی را بر دیگری . افزونی نهادن یکی بر دیگری :
یگانه بار خدایی که از فضائل او
همی نهند زمین را به آسمان تفضیل .
یگانه بار خدایی که از فضائل او
همی نهند زمین را به آسمان تفضیل .
امیر معزی (از آنندراج ).
