تفهیه

تفهیه . [ ت َ ] (ع مص ) درمانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). کند گردانیدن از سخن گفتن . (زوزنی ). درمانده گردانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).