تفوتلغتنامه دهخداتفوت . [ ت َ ف َوْ وُ ] (ع مص ) درگذشتن در مال کسی بی او. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): تفوت علیه فی ماله ؛ فاته ُ و به . و به علی متعدی شده است متضمن معنی غلبه باشد. (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد).
