تفچینلغتنامه دهخداتفچین . [ ت َ ] (نف مرکب ) که حرارت برچیند مانند پاره ای ضمادها و رفاده ها. رفاده ٔ شکر سرب تفچین است . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).