تفید

تفید. [ ت َ ف َی ْ ی ُ ] (ع مص ) خرامیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تبختر. و قیل هوان یحذر شیئاً فیعدل عنه جانباً. (اقرب الموارد).