تقبیطلغتنامه دهخداتقبیط.[ ت َ ] (ع مص ) روی ترش و آژنگناک کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مقلوب تقطیب است یعنی آژنگ افکندن دو ابرو. (از اقرب الموارد). و رجوع به تقطیب شود.
