تقمع

تقمع. [ ت َ ق َم ْ م ُ ] (ع مص ) برگزیده و بهترین چیزی گرفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مگس از خویشتن بازراندن . (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || جنبانیدن خر سر را. || تنها نشستن . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || سرگشته گشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || خوار گردیدن . (اقرب الموارد).