تقییل
لغت‌نامه دهخدا
تقییل . [ ت َ ] (ع مص ) شراب نیمروز دادن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). || در نیمروز آب دادن یا دوشیدن ناقه را در آن وقت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). در نیمروز آب دادن . (از اقرب الموارد). || نیمروزان بر آب آوردن شتران را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). و رجوع به تقیل شود.
