تلبط

تلبط. [ ت َ ل َب ْ ب ُ ] (ع مص ) سرگشتگی و دویدن . (منتهی الارب ). سرگشته شدن و دویدن . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). دویدن . سرگشته و متحیر شدن . (ناظم الاطباء). || بر پهلو خفتن و بر خاک غلطیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد):فلان یتلبط فی النعیم ؛ یتمرغ فیه . (اقرب الموارد). || روی آوردن به چیزی ، یقال : تلبط الیه ؛ اذا توجه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || تضرع . (اقرب الموارد).