تلتلة

تلتلة. [ ت َ ت َ ل َ ] (ع مص ) جنبانیدن و بی آرام و تفته کردن و لرزانیدن . || سخت رفتن و سخت راندن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || کسره خواندن تای تفعلون را. ومنه ُ تلتلة بهراء لأَ نهم یکسرونها، زیرا قبیله ٔ بهراء این تا را مکسور میخوانند. (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء). || (اِ) سختی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): لقی منه تلتلة؛ ای شدة. (اقرب الموارد). || زلزله . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || کوزه ٔ از پوست طلع. ج ، تلاتل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || یاوه . پرحرفی . ج ، تلاتل . (دزی ج 1 ص 150).